Yazarlarımızdan İhsan Kocaman, Şükrü Saraçoğlu'nda 1-0 kazandığımız Gaziantepspor karşılaşmasının ardından değerlendirmelerde bulundu.

İşte İhsan Kocaman'ın o yazısı;

3 haftada 7 puan çok çok iyi. Bence Fenerbahçe oynadığı oyun ile asla 7 puanı haketmemiştir. Kimse kendini kandırmasın. Hani şampiyonluktaki ciddi rakiplerine bakıp onlara gülen taraftarlarımız varya işte onlara bir lafım var asla ümitlenmesinler, çünkü yok hiçbir takımın birbirinden farkı. Bütün büyük takımlar, her oyuncusunu yıldız zannettiği müddetçe deplasmanlarda puan alamamaya alışacaklar. Bu düzen değişmek zorunda. Bu kadar hovardaca harcanan paraların boş olduğunu, altyapının ve genç oyuncunun önemini kavrayamadıkça bu şekilde devam edeceğiz. İki ileri bir geri.

Yahu bu takım geçen sene rakiplerini boğuyordu! Ne oldu şimdi. Bir oyuncu bütün sistemi bozmuş olabilir mi? Yeni teknik direktör basmayın, ısırmayın, hızlı oynamayın diyor olabilir mi? Takım aynı takım. İki tane nokta var, birincisi şampiyon oldular ve rahatladılar ki tam ortadoğu toplumlarına özel bir durum, ikincisi ise yaşlılar. Tüm bunların çözümü ne idi? Takımı gençleştirmek, sistemi bozmamak ve isimlere değil terleyene forma vermek.

İsmail hocanın en büyük derdi oyuncuları kesememesi. Bakmayın öyle ben ne dersem o olur şeklinde açıklamalara. Mesela Sow’u kesemiyor, Emenike’yi kesemiyor. Böyle oldukça Alper de form tutamıyor bir başkası da.

Fenerbahçe 24 şut atmış. Müthiş bir rakam değil mi? Ama olay bu rakamla bitmiyor. İsabetli şut rakamı sadece 4. Burda temel konulardan biri çıkıyor. Hani öyle kahvehane yazarları varya, ‘’Hocam önemli olan kaleyi görüce şutu basmak’’ diyenler , onlara kanmayın. Önemli olan şut değil, gereken yerde şut. Size tavsiyem şut anında geniş resime bakınız ve kaleci ve sizler dahil herkes şut çekene odaklanmışken, sağdan soldan kaçan ve çok daha müsait durumda olanlara bir göz atınız. Futbol çok uzun zamandan beri zeka ile oynanıyor, anlayana !

Aslında sadece özet izlense çok zevkli bir maç gibi gözükür. Hatta Fenerbahçeliler çok fazla pozisyon bulduk ve iyi oynadık zannederler ama takım maçın tamamında çok yavaş oynadı ve sadece 25.ci dakikadan ilk yarının bitimine kadar etkili ve baskılı oynadı. Yetiyor mu bence yetmiyor. Sezon başı demek doğru mu, belli bir yere kadar doğru ama benim merak ettiğim bu 25 dakikayı nerelere kadar çekebilecek bu takım. Deplasmanlarda çok dişli ve nihayet savunmayı öğrenmiş takımlara karşı puan almak çok zor olacak. Aslında burada da bir paradoks var, takımlarımız savunma yapmayı mı öğrendi yoksa gerçekten ligde ve özellikle büyük takımlarda büyük forvetler mi yok? Bu sorunun cevabına Avrupa maçlarında çok rahat karşılık alıyoruz. Avrupada oynayan takımlarımıza bakıyoruz, daha çocuk denebilecek oyuncular bizim defanslarımızı hallaç pamuğu gibi atıyor. İşte bunu gördüğümde de yerimizde saydığımızı ve kulüplerimizin istikrarlı bir şekilde büyümekte değil borç batağında yüzmekle meşgul olduğunu görebiliyorum.

Fenerbahçe iki hücumcu bek ile oynuyorken ve Diego gibi bir oyuncu yok iken, rakip topu kapınca göbekten baskı yapıyordu, şimdi bu biraz kaybolmuş gözüküyor. Bir de terse atılan topları hızlandıramadıkça sıkıntı yaşıyor takım. Gol gelmiyor ve gelmedikçe risk alan takım arkada açık veriyor. Futbolun kuralı da bunu gerektiriyor.

Özetle gidişat iyiye değil kötüye gidiyor. İyiye gidebilir mi? Biraz zor, takım Aykut Kocaman’a doğru gidiyor, Ersun Yanal’a doğru gitmeli ve onu geçmeye çalışmalı. Ne demek istediğimi anlayan anlamıştır. İki denenmiş içinden hangisinin doğru olduğu ortada iken geri doğru gitmeye zorlamak mantık sınırları içinde değil.

Bu arada Emenike’nin özürünün Aziz Yıldırımın zorlaması olduğunu ve Emenike’nin asla takım için oynamadığını ve oynamayacağını biliyoruz ve bu hareketleri yemiyoruz!